Σχεδιάσματα
  • Αρχικη
  • Πληροφοριες
  • Χειρογραφα
  • Επικοινωνια
  • Αρχικη
  • Πληροφοριες
  • Χειρογραφα
  • Επικοινωνια

• σελίδες ​από το προσωπικό τετράδιο συγγραφής​
ενός άστατου μυαλού
•


Όσο ονειρεύομαι, χαμογελάω

2/10/2017

0 Comments

 
Picture
Κοιμάμαι, ναι,  απολαμβάνω να κοιμάμαι, όχι γιατί το σώμα μου το ζητάει- το αντίθετο μάλιστα- αλλά γιατί ονειρεύομαι. Επιλέγω τι ονειρεύομαι, ως απόηχο της ολοήμερης σκέψης μου. Κοιμάμαι γιατί έρχεσαι εκεί και ζούμε μαζί, σε μια ονειρική πραγματικότητα. Και χαμογελάω,  ακούς,  χαμογελάω στον ύπνο μου σαν μωρό. Και έρχεσαι κάθε βράδυ εκεί, χωρίς να το ζητάω. Απλά έρχεσαι, γιατί το επιθυμείς. Έχω τόσες αναμνήσεις που μοιάζουν να τις ξαναζώ. Κάθε λεπτό είναι πολύτιμο και θα το ξαναζούσα, με κάθε κόστος. 
Και αν κάποιο βράδυ δεν έρθεις στο όνειρό μου, είναι γιατί πολύ απλά έχω έρθει εγώ στο δικό σου, έτσι, για να μοιράσουμε τις αποστάσεις. Και είναι όλα ταιριαστά, όπως θέλαμε και χτίζαμε, το νιώθεις, σωστά; Κάθε όνειρο και μια ζωή, κι εγώ ξέρω ποια ζωή θέλω να ζω: αυτή που είμαστε αμοιβαία ερωτευμένοι. 
Λένε πως οι άνθρωποι ονειρεύονται τον Παράδεισο. Εμείς κάναμε τη μεγαλύτερη αμαρτία για να έχουμε ο ένας τον άλλον, με ακούς; Φτιάξαμε έναν Παράδεισο για εμάς τους δύο στην πραγματικότητα, αταίριαστο για τους πολλούς, αλλά δεν μας ένοιαζε! Κι όμως τον προστατεύαμε, με όση δύναμη είχαμε.
Καταλάβαμε ότι η ευτυχία είναι τρόπος ζωής, όχι κατάσταση. Αγγίζαμε την τελειότητα, με ακούς; 
Μέχρι που... 
Μέχρι που πέσαμε και χτυπήσαμε.
Κουράστηκες, κι ας μόχθησες τόσο για εμάς. Σου έδωσα το χέρι για να σηκωθείς, αλλά το έσπρωξες. Φοβήθηκες, δεν είχαμε ξαναπέσει. 
Και τώρα που έφυγες, όλη η πραγματικότητα γέμισε φλόγες και η σάρκα μου λιώνει. Με ακούς να φωνάζω από πόνο, αλλά δεν γυρίζεις.
Πονάει. 
Όλα πια θυμίζουν κόλαση, τα λόγια των άλλων θόρυβος, κάθε βοήθεια αγκάθια και μου ζητάνε να μιλάω, ενώ είμαι βυθισμένος στη σιωπή.  
Τι να πω; 
Ποιος θα καταλάβει; Ποιος; 
Όλα καίγονται, φυτρώνουν και ξανακαίγονται αδιάκοπα. 
Κι εγώ στο κέντρο φοβισμένος σε φωνάζω, αλλά δεν ακούς. 
Και μένω εδώ, ακίνητος, περικυκλωμένος από φλόγες να περιμένω να φτάσει η φωνή μου στα αφτιά σου, να γυρίσεις. 
Γι' αυτό επιθυμώ να ονειρεύομαι, κατάλαβες; Γιατί εκεί όλα είναι ταιριαστά, όπως θέλαμε και χτίζαμε, το νιώθεις, είμαι σίγουρος. 
Κι όσο ονειρεύομαι, χαμογελάω, γιατί είμαστε αγκαλιά και αυτός είναι ένας εξαιρετικός λόγος για να χαμογελάει κανείς, σωστά; 
* Πριν ξυπνήσω και γίνεις πάλι ατμός, θα σε ξαναρωτήσω τι πρέπει να κάνω για να είμαστε πάλι μαζί, και μέχρι να γίνουν τα δάκρυα ατμός θα σταματήσω να ανασαίνω μήπως και τελικά ακούσω τη φωνή σου και γυρίσω τον κόσμο ανάποδα. Να κάνω το όνειρο πραγματικότητα...
Κωνσταντίνος Μαρούγκας
0 Comments



Leave a Reply.

    Κωνσταντίνος Μαρούγκας

    Ο Κωνσταντίνος Μαρούγκας γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και κατοικεί σήμερα. Σπούδασε Παιδαγωγική στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας (Παιδαγωγικό Τμήμα Δευτεροβάθμιας) συνεχίζοντας Μεταπτυχιακές Σπουδές στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Θεωρία, Πράξη και Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου: Εκπαιδευτικός Σχεδιασμός». Στη συνέχεια σπούδασε Θεατρολογία στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Αθήνας και πλέον συνεχίζει ως υποψήφιος διδάκτορας στον τομέα της «Διδακτικής του Θεάτρου». Έχει ειδίκευση στο θεατρικό παιχνίδι, ενώ η δραματοποίηση κειμένων αποτελεί το επιστημονικό του ενδιαφέρον. Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή εκπαιδευτικών προγραμμάτων και εργαστηρίων καλύπτει σημαντικό μέρος της ζωής του, καθώς εργάζεται ως θεατρολόγος/εμψυχωτής σε δημοτικό σχολείο (Σχολή Χατζήβεη) και καλλιτεχνικούς χώρους, εμψυχώνοντας ομάδες παιδιών και ενηλίκων. Από μικρή ηλικία έδειξε την έφεσή του στις τέχνες επιλέγοντας αντίστοιχες επιμορφώσεις. Ασχολείται με το θέατρο μέσω ομάδων, συμμετέχοντας σε παραστάσεις ως ηθοποιός σε θέατρα και φεστιβάλ. Παράλληλα είναι συγγραφέας λογοτεχνικών κειμένων, γεγονός που τον βοηθάει να εκφράζεται, καθώς θίγει ζητήματα που τον απασχολούν υπό το πρίσμα της λογοτεχνίας. Έχει γράψει δύο βιβλία αλληγορικού χαρακτήρα με τίτλους «Ασυνήθιστα Μύρτιλλα», εκδ. Φυλάτος (2015), «Ατελή Αγάλματα», εκδ. Πνοή (2019), για το οποίο απέσπασε βραβείο Everly (2ο Καλύτερο Βιβλίο Φαντασίας Έτους 2019 Έλληνα Συγγραφέα), ενώ πρωτότυπα έργα του βρίσκονται σε δύο συλλογικούς τόμους «Έρως Λυσιμελής» εκδ. Παπαδημητρόπουλος (2020) και «Τα Χαϊκού της Άνοιξης» εκδ. Ανεμολόγιο (2021), ύστερα από λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Το Θέατρο και η Λογοτεχνία αποτελούν τους δύο βασικούς άξονες τόσο για την επιστημονική του πορεία, όσο και για την καλλιτεχνική, εξελίσσοντας το πεδίο που εφάπτονται με τις δράσεις του.

    Picture

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.