Παγίδες

Κρυώνω...
Ναι, κάνει ψύχρα απόψε και τα ρούχα μου είναι τρύπια. Ίσως να δέχθηκα πυρά από αόρατους εχθρούς, ίσως βέλη από έρωτες ανεπιθύμητους, ίσως πιάστηκα σε δικές μου παγίδες. Ποιος ξέρει; Το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Μα, να, μου ήρθε μια σκέψη ότι μου χάρισες, λέει, ένα πλεκτό κατάλληλο για εμένα. Το κράτησα σχεδόν στα χέρια μου, νοερά οι παλάμες μου ζεστάθηκαν. Ένιωσα να αντιστέκομαι στον βίαιο καιρό, σαν να χαμογέλασα στη μέση πεδίου μάχης. Μέχρι εδώ ήταν, ο ψυχρός αέρας με επανέφερε. Καταραμένες σκέψεις, φέρνετε και παίρνετε πίσω κάθε δώρο που δεν δέχθηκα ποτέ. 
Κρυώνω... 
​
​Κωνσταντίνος Μαρούγκας